падсо́бнік, ‑а, м.
Разм. Падсобны рабочы. [Янук:] — Спачатку ідзе адзін падсобнік. Ён раскладвае цэглу.. За ім іду я і раблю кладку .. За мною — другі падсобнік. Кулакоўскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
плаві́льшчык, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па плаўцы металаў. [Зубава] сядзіць, як на троне, і са спакойнай уважлівасцю слухае, што гаворыць ёй плавільшчык Ваш — Міхалаў зменшчык. Карпаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
са́начнік, ‑а, м.
1. На шахтах у мінулым — рабочы, які займаўся адкатам вугалю з забою; адкатчык.
2. Спартсмен, які займаецца скарасным спускам па спартыўных санях.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Страха́р ‘рабочы, які крые стрэхі’ (ТСБМ), ст.-бел. страхаръ (стрехарь) ‘майстар, які крыў стрэхі’ (Ст.-бел. лексікон). Ад страха (гл.), параўн. польск. strzecharz ‘тс’; аднак не выключана адаптацыя запазычанага праз польск. strycharz ‘муляр; той, хто робіць цэглу’ з с.-в.-ням. strīcher ‘тс’ (Нававейскі, Zapożyczenia, 11), збліжанага з польск. strych ‘гарышча’. Параўн. стрыхоўка (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
дэпо́ўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дэпо (у 1 знач.). Дэпоўскі рабочы. □ Гул матораў цяжкі, абрывісты, поўніў усё паветра, аж звінелі шыбы дэпоўскіх акон. Лынькоў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
прахо́дчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца праходкай (у 2 знач.). Не задавальнялі такія вынікі шахцёраў і тым больш не думалі спыняцца на гэтым брыгадзіры праходчыкаў. Кулакоўскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
сталява́р, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па сталеварэнню. У кожнага ёсць свае справы, ў мяне, сталявара, — руда, З якое адменныя сплавы Звыш плана павінен я даць. Непачаловіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
дэзарганіза́тарства, ‑а, н.
Дэзарганізатарскія паводзіны, дзеянні. Тут адмахнуцца нельга: хто не навучыўся спыняць канчаткова дэзарганізатарства, той не прыгодны ў арганізатары. А без арганізацыі рабочы клас — нішто. Ленін.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
земляко́п, ‑а, м.
Рабочы, які выконвае земляныя работы. Днём людзі ваявалі, а ўначы павінны былі станавіцца землякопамі. Мележ. Расце земляны вал, ніжэй у дол уваходзяць землякопы. Колас.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
зубарэ́з, ‑а, м.
Рабочы на зубарэзным станку. У экскаватарным цэху Уралмашзавода, дзе працуе знатны зубарэз Канстанцін Якаўлевіч Маслій, усё велізарнае: пралёты нагадваюць вуліцы, а станкі — дамы. «Звязда».
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)