збо́ршчык, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца зборам чаго‑н. Зборшчык членскіх узносаў. Зборшчык подпісаў.

2. Рабочы, які займаецца зборкай ​1. Брыгада зборшчыкаў. Слесар-зборшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)