прарабі́ць сов.

1. в разн. знач. проде́лать;

п. дзі́рку — проде́лать дыру́ы́рку, отве́рстие);

п. вялі́кую рабо́ту — проде́лать большу́ю рабо́ту;

2. прорабо́тать;

п. на заво́дзе тры гады́ — прорабо́тать на заво́де три го́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ад’е́хаць сов.

1. отъе́хать;

а. убо́к — отъе́хать в сто́рону;

2. (отправиться) уе́хать;

ён яшчэ́ ра́ніцай ~хаў — он ещё у́тром уе́хал;

3. отойти́;

дзве́ры ~халі сантыме́траў на тры — дверь отошла́ сантиме́тра на́ три

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзе́л м., в разн. знач. отде́л;

а. гісто́рыі — отде́л исто́рии;

тэхні́чны а. — техни́ческий отде́л;

а. сацыя́льнага забеспячэ́ння — отде́л социа́льного обеспе́чения;

бібліяграфі́чны а. — библиографи́ческий отде́л;

кні́га падзяля́ецца на тры ~лы — кни́га де́лится на́ три отде́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спасава́ць I сов., прям., перен. спасова́ть;

ка́рта не ідзе́, прыйшло́ся тры разы́ с. — ка́рта не идёт, пришло́сь три ра́за спасова́ть;

ён не ~су́е пе́рад ця́жкасцямі — он не спасу́ет пе́ред тру́дностями

спасава́ць II сов., спорт. спасова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адара́ць I сов.

1. отпаха́ть;

тры гадзі́ны ~ра́ўтри часа́ отпаха́л;

2. отдели́ть бороздо́й;

а. ад мяжы́ — отдели́ть бороздо́й от межи́;

3. (произвести вспашку неудавшегося посева) запаха́ть, перепаха́ть;

4. (возместить) отрабо́тать на па́хоте

адара́ць II несов., см. адо́рваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тры́ццаць ‘лік і лічба 30’, ‘колькасць, якая абазначаецца лічбай 30’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр., ТС), тры́ццыць ‘тс’ (Бяльк.), тры́цаць ‘тс’ (вільн., Сл. ПЗБ), ст.-бел. тридцать, тридцеть, тритцать, трицать, трицять, тридцать, триццать, а таксама тридесять, тридесятъ ‘тс’, сюды ж парадк. ліч. тридесятый, тридцатый, тридцятий, тритцатый, тридцатый, тритцатый, зборн. тридцатеро, трыдцатеро (ГСБМ). Укр. три́дцять, три́йцять, три́десять, рус. тридцать, стараж.-рус. три десяте, польск. trzydziestu (м. р.), trzydzieści, н.-луж. tśiźasća, в.-луж. třiceći, чэш. třicet, славац. tridsať, славен. trídeset, харв. trídeset, серб. три́десет, балг. трѝдесет, макед. триесет, ст.-слав. триѥ десѧте, триѥ десѧти. Прасл. *trьje desęte, tri desęti, у якіх *desętь (гл. дзесяць) стаіць у форме Н. скл. мн. л. (desęte, desęti); у выніку рэдукцыі і страты канцавога ненаціскнога галоснага з прычыны таго, што націск падаў на лічэбнік *tri (гл. тры), другая частка набыла форму дзе́сяць, у далейшым дэфармаваную. Бліжэйшыя паралелі — літ. trìsdešimt, trys dẽšimtys, лат. trîsdesmit, літаральна ‘тры дзясяткі’ (Скок, 3, 500–501; ЕСУМ, 5, 636; Шустар-Шэўц, 1546; Супрун, Числит., 62–63; Новое в рус. этим., 237).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трои́ть несов.

1. (соединять по три, страивать) траі́ць, стро́йваць;

трои́ть ни́тки траі́ць (стро́йваць) ні́ткі;

2. (делить натрое) разг. траі́ць;

трои́ть чурба́ны траі́ць цурбаны́;

3. (увеличивать втрое, утраивать) уст. траі́ць, утро́йваць, патро́йваць;

трои́ть це́ну траі́ць (утро́йваць, патро́йваць) цану́;

4. с.-х. траі́ць;

трои́ть пар траі́ць папа́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́дасць ж.

1. (чувство удовольствия, удовлетворения) ра́дость; отра́да; (чувство торжества, восторга) ликова́ние ср.;

2. (радостное событие) ра́дость;

у нас сяго́ння р. — у нас сего́дня ра́дость;

не по́мніць сябе́ ад ~ці — не по́мнить себя́ от ра́дости;

абяца́нка-цаца́нка, а ду́рню р.погов. обе́щанного три го́да ждут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмалаці́ць сов.

1. в разн. знач. отмолоти́ть;

а. усё жы́та — отмолоти́ть всю рожь;

а. тры дні — отмолоти́ть три дня;

2. отрабо́тать на молотьбе́; отмолоти́ть;

то́е, што ві́нен, я ~лачу́ — то, что до́лжен, я отмолочу́;

3. перен., разг. отколоти́ть, изби́ть;

4. перен., разг. отбараба́нить;

а. дакла́д — отбараба́нить докла́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнуть несов., в разн. знач. гнуць;

гнуть про́волоку гнуць дрот;

куда́ он гнёт куды́ ён гне;

гнуть в три поги́бели гнуць у тры пагі́белі;

гнуть горб (спи́ну) гнуць горб (спі́ну);

гнуть ше́ю (спи́ну) перед кем гнуць шы́ю (спі́ну) перад кім;

гнуть свою́ ли́нию гнуць сваю́ лі́нію, гнуць сваё;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)