ад’е́хаць сов.

1. отъе́хать;

а. убо́к — отъе́хать в сто́рону;

2. (отправиться) уе́хать;

ён яшчэ́ ра́ніцай ~хаў — он ещё у́тром уе́хал;

3. отойти́;

дзве́ры ~халі сантыме́траў на тры — дверь отошла́ сантиме́тра на́ три

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)