папатуля́ць

‘папрыхінаць каго-небудзь, што-небудзь да сябе; папрыхоўваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папатуля́ю папатуля́ем
2-я ас. папатуля́еш папатуля́еце
3-я ас. папатуля́е папатуля́юць
Прошлы час
м. папатуля́ў папатуля́лі
ж. папатуля́ла
н. папатуля́ла
Загадны лад
2-я ас. папатуля́й папатуля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папатуля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папукча́ць

‘утварыць пуканне ад бражэння; пагаварыць невыразна, пра сябе; пабрадзіць, пабурчаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папукчу́ папукчы́м
2-я ас. папукчы́ш папукчыце́
3-я ас. папукчы́ць папукча́ць
Прошлы час
м. папукча́ў папукча́лі
ж. папукча́ла
н. папукча́ла
Загадны лад
2-я ас. папукчы́ папукчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папукча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зарэкамендава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; зак.

Паказаць, праявіць сябе з якога-н. (звычайна добрага) боку ў чым-н.

З. сябе сумленным працаўніком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

позо́риться абнеслаўля́цца, знеслаўля́цца; ганьбава́ць (нясла́віць) сябе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выстаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. гл. выставіцца.

2. перан. Весці сябе манерна, стараючыся паказаць сябе з выгаднага боку; рысавацца (разм.).

В. на людзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сябелюбі́вы, -ая, -ае.

Які любіць толькі сябе, эгаістычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уро́доваться

1. няве́чыцца, кале́чыцца; га́дзіць сябе́, бры́дзіць сябе́; псава́цца;

2. страд. няве́чыцца, кале́чыцца; га́дзіцца, бры́дзіцца; псава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убарані́цца, -раню́ся, -ро́нішся, -ро́ніцца; зак. (разм.).

Абараніць сябе ад нападу, замаху, варожых дзеянняў; засцерагчы сябе ад небяспекі, шкоды і пад.

У. ад ворага.

У. ад бяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самасцвярджэ́нне, -я, н.

Сцвярджэнне сябе, сваёй асобы, асабістай значнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пукчэ́ць

‘утвараць пуканне ад бражэння; рыкаць, бурчаць, злосна мармытаць, гаварыць пра сябе што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пукчу́ пукчы́м
2-я ас. пукчы́ш пукчыце́
3-я ас. пукчы́ць пукча́ць
Прошлы час
м. пукчэ́ў пукчэ́лі
ж. пукчэ́ла
н. пукчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. пукчы́ пукчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пукчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)