папатуля́ць
‘папрыхінаць каго-небудзь, што-небудзь да сябе; папрыхоўваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| папатуля́ю | папатуля́ем | |
| папатуля́еш | папатуля́еце | |
| папатуля́е | папатуля́юць | |
| Прошлы час | ||
| папатуля́ў | папатуля́лі | |
| папатуля́ла | ||
| папатуля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| папатуля́й | папатуля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| папатуля́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)