пукчэ́ць
‘утвараць пуканне ад бражэння; рыкаць, бурчаць, злосна мармытаць, гаварыць пра сябе што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пукчу́ | пукчы́м | |
| пукчы́ш | пукчыце́ | |
| пукчы́ць | пукча́ць | |
| Прошлы час | ||
| пукчэ́ў | пукчэ́лі | |
| пукчэ́ла | ||
| пукчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пукчы́ | пукчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пукчучы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)