папукча́ць
‘утварыць пуканне ад бражэння; пагаварыць невыразна, пра сябе; пабрадзіць, пабурчаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| папукчу́ | папукчы́м | |
| папукчы́ш | папукчыце́ | |
| папукчы́ць | папукча́ць | |
| Прошлы час | ||
| папукча́ў | папукча́лі | |
| папукча́ла | ||
| папукча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| папукчы́ | папукчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| папукча́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)