брахну́ць сов., однокр.
1. зала́ять;
дзе́сьці ~ну́ў саба́ка і змоўк — где́-то зала́яла соба́ка и смо́лкла;
2. перен., разг., пренебр. брехну́ть, болтну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
віля́ць несов., прям., перен. виля́ть;
саба́ка віля́е хвасто́м — соба́ка виля́ет хвосто́м;
кажы́ пра́ма, не віля́й — говори́ пря́мо, не виля́й;
◊ в. хвасто́м — виля́ть хвосто́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павіля́ць сов., прям., перен. повиля́ть;
саба́ка ~ля́ў хвасто́м — соба́ка повиля́ла хвосто́м;
не ка́жа адра́зу, а лю́біць п. — не говори́т сра́зу, а лю́бит повиля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прабурча́ць сов.
1. прорыча́ть, проворча́ть, проурча́ть;
саба́ка ~ча́ў — соба́ка прорыча́ла (проворча́ла);
2. разг., неодобр. (сердито пробормотать) проворча́ть, пробурча́ть, пробрюзжа́ть;
3. в знач. безл. сказ. проурча́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліза́ць несов., прям., перен. лиза́ть;
саба́ка ліза́ў ру́кі хло́пчыка — соба́ка лиза́ла ру́ки ма́льчика;
языкі́ по́лымя ліза́лі сце́ны — языки́ пла́мени лиза́ли сте́ны;
◊ л. пя́ткі — презр. лиза́ть пя́тки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завы́ць сов. завы́ть, взвыть;
дзе́сьці ~вы́ў саба́ка — где́-то завы́ла соба́ка;
~вы́ла сірэ́на — завы́ла сире́на;
з. ад бо́лю — завы́ть (взвыть) от бо́ли;
◊ во́ўкам з. — во́лком завы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прабраха́ць сов.
1. в разн. знач. прола́ять;
п. не́калькі разо́ў — прола́ять не́сколько раз;
саба́ка ~ха́ў усю́ ноч — соба́ка прола́яла всю ночь;
2. перен., груб. проболта́ть, прочеса́ть языко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сбежа́ть сов.
1. збе́гчы; (о воде — ещё) сцячы́;
сбежа́ть с горы́ збе́гчы з гары́;
улы́бка сбежа́ла с его́ лица́ перен. усме́шка збе́гла з яго́ тва́ру;
3. (удрать) збе́гчы, уцячы́;
соба́ка сбежа́ла саба́ка збег (уцёк);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бурча́ць несов.
1. рыча́ть, ворча́ть, урча́ть;
саба́ка ~чы́ць — соба́ка рычи́т (ворчи́т, урчи́т);
2. разг., неодобр. (сердито бормотать) ворча́ть, бурча́ть, брюзжа́ть;
3. безл. бурча́ть, урча́ть;
у жываце́ — ~чы́ць в животе́ бурчи́т (урчи́т)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цяць сов.
1. уда́рить; хлестну́ть;
2. укуси́ть, хвати́ть;
саба́ка мо́цна цяў за нагу́ — соба́ка си́льно укуси́ла (хвати́ла) за́ ногу;
3. (чем-л. острым) резану́ть, рубану́ть; хвати́ть;
ц. сяке́рай — рубану́ть (хвати́ть) топоро́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)