брахну́ць сов., однокр.

1. зала́ять;

дзе́сьці ~ну́ў саба́ка і змоўк — где́-то зала́яла соба́ка и смо́лкла;

2. перен., разг., пренебр. брехну́ть, болтну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віля́ць несов., прям., перен. виля́ть;

саба́ка віля́е хвасто́мсоба́ка виля́ет хвосто́м;

кажы́ пра́ма, не віля́й — говори́ пря́мо, не виля́й;

в. хвасто́м — виля́ть хвосто́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павіля́ць сов., прям., перен. повиля́ть;

саба́ка ~ля́ў хвасто́мсоба́ка повиля́ла хвосто́м;

не ка́жа адра́зу, а лю́біць п. — не говори́т сра́зу, а лю́бит повиля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабурча́ць сов.

1. прорыча́ть, проворча́ть, проурча́ть;

саба́ка ~ча́ўсоба́ка прорыча́ла (проворча́ла);

2. разг., неодобр. (сердито пробормотать) проворча́ть, пробурча́ть, пробрюзжа́ть;

3. в знач. безл. сказ. проурча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліза́ць несов., прям., перен. лиза́ть;

саба́ка ліза́ў ру́кі хло́пчыкасоба́ка лиза́ла ру́ки ма́льчика;

языкі́ по́лымя ліза́лі сце́ны — языки́ пла́мени лиза́ли сте́ны;

л. пя́ткіпрезр. лиза́ть пя́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завы́ць сов. завы́ть, взвыть;

дзе́сьці ~вы́ў саба́ка — где́-то завы́ла соба́ка;

ы́ла сірэ́на — завы́ла сире́на;

з. ад бо́лю — завы́ть (взвыть) от бо́ли;

во́ўкам з. — во́лком завы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабраха́ць сов.

1. в разн. знач. прола́ять;

п. не́калькі разо́ў — прола́ять не́сколько раз;

саба́ка ~ха́ў усю́ ночсоба́ка прола́яла всю ночь;

2. перен., груб. проболта́ть, прочеса́ть языко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбежа́ть сов.

1. збе́гчы; (о воде — ещё) сцячы́;

сбежа́ть с горы́ збе́гчы з гары́;

улы́бка сбежа́ла с его́ лица́ перен. усме́шка збе́гла з яго́ тва́ру;

3. (удрать) збе́гчы, уцячы́;

соба́ка сбежа́ла саба́ка збег (уцёк);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурча́ць несов.

1. рыча́ть, ворча́ть, урча́ть;

саба́ка ~чы́цьсоба́ка рычи́т (ворчи́т, урчи́т);

2. разг., неодобр. (сердито бормотать) ворча́ть, бурча́ть, брюзжа́ть;

3. безл. бурча́ть, урча́ть;

у жываце́ — ~чы́ць в животе́ бурчи́т (урчи́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяць сов.

1. уда́рить; хлестну́ть;

2. укуси́ть, хвати́ть;

саба́ка мо́цна цяў за нагу́соба́ка си́льно укуси́ла (хвати́ла) за́ ногу;

3. (чем-л. острым) резану́ть, рубану́ть; хвати́ть;

ц. сяке́рай — рубану́ть (хвати́ть) топоро́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)