сбежа́ть сов.

1. збе́гчы; (о воде — ещё) сцячы́;

сбежа́ть с горы́ збе́гчы з гары́;

улы́бка сбежа́ла с его́ лица́ перен. усме́шка збе́гла з яго́ тва́ру;

3. (удрать) збе́гчы, уцячы́;

соба́ка сбежа́ла саба́ка збег (уцёк);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)