спага́рдзіць
‘прывесці каго-небудзь у стан пагарды’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спага́рджу |
спага́рдзім |
| 2-я ас. |
спага́рдзіш |
спага́рдзіце |
| 3-я ас. |
спага́рдзіць |
спага́рдзяць |
| Прошлы час |
| м. |
спага́рдзіў |
спага́рдзілі |
| ж. |
спага́рдзіла |
| н. |
спага́рдзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спага́рдзі |
спага́рдзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спага́рдзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
суспензава́ць
‘прывесці (прыводзіць) цвёрдыя рэчывы ў завіслы стан’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суспензу́ю |
суспензу́ем |
| 2-я ас. |
суспензу́еш |
суспензу́еце |
| 3-я ас. |
суспензу́е |
суспензу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
суспензава́ў |
суспензава́лі |
| ж. |
суспензава́ла |
| н. |
суспензава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суспензу́й |
суспензу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суспензу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
суспензава́ць
‘прывесці (прыводзіць) цвёрдыя рэчывы ў завіслы стан’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суспензу́ю |
суспензу́ем |
| 2-я ас. |
суспензу́еш |
суспензу́еце |
| 3-я ас. |
суспензу́е |
суспензу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
суспензава́ў |
суспензава́лі |
| ж. |
суспензава́ла |
| н. |
суспензава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суспензу́й |
суспензу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
суспензава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ужало́біць
‘прывесці каго-небудзь у стан жалобы’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужало́блю |
ужало́бім |
| 2-я ас. |
ужало́біш |
ужало́біце |
| 3-я ас. |
ужало́біць |
ужало́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
ужало́біў |
ужало́білі |
| ж. |
ужало́біла |
| н. |
ужало́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ужало́б |
ужало́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужало́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
узмітусі́ць
‘прывесці каго-небудзь у стан мітусні’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узмітушу́ |
узмітусі́м |
| 2-я ас. |
узмітусі́ш |
узмітусіце́ |
| 3-я ас. |
узмітусі́ць |
узмітуся́ць |
| Прошлы час |
| м. |
узмітусі́ў |
узмітусі́лі |
| ж. |
узмітусі́ла |
| н. |
узмітусі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узмітусі́ |
узмітусі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узмітусі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ушчу́ніць
‘абразуміць, прывесці да розуму каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушчу́ню |
ушчу́нім |
| 2-я ас. |
ушчу́ніш |
ушчу́ніце |
| 3-я ас. |
ушчу́ніць |
ушчу́няць |
| Прошлы час |
| м. |
ушчу́ніў |
ушчу́нілі |
| ж. |
ушчу́ніла |
| н. |
ушчу́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушчу́нь |
ушчу́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ушчу́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
замілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., каго (што).
Прывесці ў замілаванне.
Дзяўчынка замілавала нас сваёй ласкавасцю.
|| незак. заміло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раззнаёміць, -млю, -міш, -міць; зак., каго (разм.).
1. Прывесці да зрыву знаёмства з кім-н.
Р. сяброў.
2. Перазнаёміць з усімі, многімі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.
Незак. да прывесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уніфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).
Прывесці (прыводзіць) да аднолькавасці, аднастайнасці.
У. грашовую сістэму.
|| наз. уніфіка́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)