ужало́біць

‘прывесці каго-небудзь у стан жалобы’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужало́блю ужало́бім
2-я ас. ужало́біш ужало́біце
3-я ас. ужало́біць ужало́бяць
Прошлы час
м. ужало́біў ужало́білі
ж. ужало́біла
н. ужало́біла
Загадны лад
2-я ас. ужало́б ужало́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час ужало́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)