суспензава́ць

‘прывесці (прыводзіць) цвёрдыя рэчывы ў завіслы стан’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суспензу́ю суспензу́ем
2-я ас. суспензу́еш суспензу́еце
3-я ас. суспензу́е суспензу́юць
Прошлы час
м. суспензава́ў суспензава́лі
ж. суспензава́ла
н. суспензава́ла
Загадны лад
2-я ас. суспензу́й суспензу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час суспензава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)