плацежаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны пакрыць свае грашовыя абавязацельствы, які мае магчымасць плаціць.

•••

Плацежаздольны попыт гл. попыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што і чаго.

Заплаціць, выплаціць менш, чым трэба, чым належыць. Недаплаціць два рублі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пенс, ‑а, м.

Манета, роўная 1/12 шылінга; пені.

[Англ. pence (мн. ад penny), ад лац. pendere плаціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́шаны ’вырашаны’ (Жд. 3). Да раша́ць (гл.). Мена а > о (пад націскам), як плаці́ць — апло́чаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

арэ́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Часовае карыстанне нерухомай маёмасцю на дагаворных асновах.

2. Плата за карыстанне маёмасцю. Плаціць арэнду.

[Польск. arenda з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альпа́ры,

Спец.

1. прысл. Па намінальнай цане (пра курс каштоўных папер). Плаціць альпары.

2. нескл., н. Роўнасць біржавай і намінальнай вартасці каштоўнай паперы.

[Іт. al pari — нароўні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пла́тка ’прайграная ад недабору біткі гульня, раміз’ (Нас.). З польск. płatka ’стаўка ў гульні’ > ’рызыка, небяспека’, якое з płacić ’плаціць’ (Банькоўскі, 2, 619).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што і без дап.

Дадаць пэўную частку грошай да раней унесенай сумы; выплаціць усё да канца. Даплаціць за кнігу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фундзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.

Разм. Запрашаць каго‑н. і плаціць за пачастунак, забаву, купляць што‑н. каму‑н. у падарунак. Фундзіць марожанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яса́чны, ‑ая, ‑ае.

Гіст.

1. Які мае адносіны да ясаку, з’яўляецца ясаком. Ясачны збор.

2. Які плаціць ясак, звязаны з выплатай ясаку. Ясачныя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)