прадвадзі́цельства, ‑а, н.

Пасада прадвадзіцеля дваранства ў царскай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вайто́ўства ’пасада войта’ (Нас.). Да вайтоўскі ’ўласцівы войту’ (Нас.) < войт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брыгадзі́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да брыгадзіра. Брыгадзірская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бургамі́старскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бургамістра. Бургамістарская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокаапла́тны, ‑ая, ‑ае.

Які аплачваецца па высокіх тарыфах. Высокааплатная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырэ́ктарства, ‑а, н.

Пасада, дзейнасць дырэктара. Прыняць дырэктарства. Перыяд дырэктарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

егерма́йстар, ‑тра, м.

Чын і пасада начальніка над прыдворнымі егерамі.

[Ням. Jägermeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафесу́ра, ‑ы, ж.

1. Званне, пасада прафесара.

2. зб. Прафесары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспеды́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экспедытара. Экспедытарская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́нсульскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да праконсула. Праконсульская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)