дэрыва́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Бакавое адхіленне снарадаў і куль пры палёце.

2. Адвод вады ад галоўнага рэчышча ракі ў бок па канале.

3. Утварэнне новых слоў ад слова-асновы.

|| прым. дэрывацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Веснашум (паэт.) ’радасны надыход вясны, новых падзей’ (КТС, М. Машара). Да вясна́ (гл.) і шум (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завадча́нін, ‑а; мн. завадчане, ‑чан; м.

Працаўнік завода. Новых поспехаў дасягнулі завадчане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазалажы́ць, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак., што.

Аддаць у залог паўторна, на новых умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неалагі́зм, ‑у, м.

Словы або выразы, якія з’яўляюцца ў мове для абазначэння новых паняццяў.

[Ад грэч. neos — новы і lógos — слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышука́нне, ‑я, н.

Даследаванне, звязанае з пошукамі. Вышуканне карысных выкапняў. Вышуканне новых крыніц вітамінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлакабето́нны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены са шлакабетону. Пачалося будаўніцтва новых, шлакабетонных кароўнікаў і свінарнікаў. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Тое, што і зародак.

2. Адміраючы астатак недаразвітага органа ў арганізме, рудымент (спец.).

3. звычайна мн., перан. Пачатак, першае праяўленне чаго-н.

Зачаткі новых адносін.

|| прым. зача́ткавы, -ая, -ае.

З. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інварыя́нтнасць, ‑і, ж.

Нязменнасць, пастаянства пры пераўтварэннях, пры пераходзе да новых умоў. Інварыянтнасць фізічных законаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

словасклада́нне, ‑я, н.

Утварэнне новых слоў шляхам злучэння ў адно слова дзвюх або некалькіх асноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)