но́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́вы но́вая но́вае но́выя
Р. но́вага но́вай
но́вае		 но́вага но́вых
Д. но́ваму но́вай но́ваму но́вым
В. но́вы (неадуш.)
но́вага (адуш.)		 но́вую но́вае но́выя (неадуш.)
но́вых (адуш.)
Т. но́вым но́вай
но́ваю		 но́вым но́вымі
М. но́вым но́вай но́вым но́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

проекти́рование​I (разрабатывание проекта) праектава́нне, -ння ср.;

проекти́рование но́вых сооруже́ний праектава́нне но́вых збудава́нняў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

словатво́рчасць, -і, ж.

Стварэнне новых слоў.

С. маладых паэтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наадкрыва́ць сов., разг. наоткрыва́ть;

н. но́вых стало́вых — наоткрыва́ть но́вых столо́вых;

н. і́сцін — наоткрыва́ть и́стин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышука́нне, -я, н.

Даследаванне, звязанае з пошукамі.

Геалагічныя вышуканні.

В. новых крыніц вітамінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

словасклада́нне, -я, н.

У словаўтварэнні: спосаб утварэння новых слоў шляхам злучэння дзвюх або некалькіх асноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капіталаўклада́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

Затраты на стварэнне новых, рэканструкцыю і пашырэнне дзеючых асноўных фондаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проведе́ние в разн. знач. правядзе́нне, -ння ср., мн. нет;

проведе́ние но́вых шоссе́йных доро́г правядзе́нне но́вых шашэ́йных даро́г;

проведе́ние о́пыта правядзе́нне до́следу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́янне, -я, н.

1. гл. веяць.

2. перан. З’яўленне новых думак, ідэй у разумовым жыцці грамадства.

Новае в. ў гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

моватво́рчасць, -і, ж.

Стварэнне новых слоў і выразаў людзьмі, якія гавораць на дадзенай мове.

Народная м.

|| прым. моватво́рчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)