бранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; незак., што.

Пакрываць тонкім слоем бронзы або, фарбуючы, надаваць чаму-н. выгляд бронзы.

|| зак. набранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. бранзава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канстытуі́раваць

‘надаць (надаваць) законную сілу чаму-небудзь (акту, аб'яднанню і пад.); устанавіць (устанаўліваць) склад чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канстытуі́рую канстытуі́руем
2-я ас. канстытуі́руеш канстытуі́руеце
3-я ас. канстытуі́руе канстытуі́руюць
Прошлы час
м. канстытуі́раваў канстытуі́равалі
ж. канстытуі́равала
н. канстытуі́равала
Загадны лад
2-я ас. канстытуі́руй канстытуі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канстытуі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канстытуі́раваць

‘надаць (надаваць) законную сілу чаму-небудзь (акту, аб'яднанню і пад.); устанавіць (устанаўліваць) склад чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. канстытуі́рую канстытуі́руем
2-я ас. канстытуі́руеш канстытуі́руеце
3-я ас. канстытуі́руе канстытуі́руюць
Прошлы час
м. канстытуі́раваў канстытуі́равалі
ж. канстытуі́равала
н. канстытуі́равала
Загадны лад
2-я ас. канстытуі́руй канстытуі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час канстытуі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

субстанцыялізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Надаць (надаваць) чаму‑н. уласцівасць субстанцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саціні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Надаваць бліскучы выгляд, як у саціне; глянцаваць (звычайна пра паперу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускрыля́ць

‘уздымацца ўгару на крылах (і ў пераносным значэнні); надаваць каму-небудзь сілу, надзею (ускрыляць каго-небудзь, што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ускрыля́ю ускрыля́ем
2-я ас. ускрыля́еш ускрыля́еце
3-я ас. ускрыля́е ускрыля́юць
Прошлы час
м. ускрыля́ў ускрыля́лі
ж. ускрыля́ла
н. ускрыля́ла
Загадны лад
2-я ас. ускрыля́й ускрыля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ускрыля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пакрываючы тонкім слоем бронзы або фарбуючы, надаваць чаму‑н. выгляд бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсці́ць, ‑ціць; незак., каго.

Рабіць тоўстым або больш тоўстым, надаваць выгляд тоўстага чалавека. Новая ватоўка таўсціла хлопца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Надаць (надаваць) фатаграфічнаму здымку з дапамогай віражу ​2 пэўную афарбоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Надаваць плескачоў, набіць. Раніцай Андрэй нашлёпаў Лёвачку, каб бальшун сам адзяваўся. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)