Ліна́ць ’мяняць поўсць, шэрсць, пер’е’ (Нас.). Да ліня́ць (гл.). Аб мене нʼ > н гл. Карскі, 1, 322–323.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Месь, мі͡эсь (ж. р.) ’месца’ (асіп., Буз.). Да ме́сца (гл.). Аб мене сʼцʼ > сʼ гл. Карскі, 1, 356.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Му́жына ’муха’ (трак., Сл. ПЗБ). З му́шына < муха (гл.). Аб мене ш > ж гл. Карскі, 1, 385–386.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мулява́ць ’маляваць алейнымі фарбамі’ (Мал., Шат.). Да малява́ць (гл.). Аб мене а > у гл. Карскі, 1, 112–113.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плы́шка ’плашка’ (саліг., Нар. словатв.). Да плашка, плахай плахай (гл.). Аб мене а > ы гл. Карскі, 1, 102.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Па́хці ’смярдзець’ (раг., Сл. ПЗБ). Да пах (гл.). Аб суфіксе ‑ці (замест ‑ны) гл. Карскі 2-3, 276–279.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пашкеліць ’сварыцца’ (Яруш.). Да пашколіць (< па‑ і школа, шкбліць ’вучыць’). Аб мене о > е гл. Карскі (1, 154–158).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паўстрэ́ссю ’пад стрэхамі’ (круп., Сл. ПЗБ). З ⁺падстрэлю, якое замест падстрэшшу. Аб мене ш > с гл. Карскі, 1, 386.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́рвя ’пер’е ў птушак’ (швянч., Сл. ПЗБ). Да пер’е ’тс’ (гл.). Аб мене j > v1 гл. Карскі, 1, 303.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Распаро́шыць ’пусціць на вецер; растраціць’ (Варл.), параўн. ст.-бел. роспоро́шꙋет (1616 г., Карскі, 1, 441). Да порах1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)