Прані́на ’менструацыя’ (ТС). Дэрыват з суф. ‑іна ад праць (гл.). Эўфемізм, параўн. праннё ’бялізна для мыцця’ (Юрч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прастэ́ча ’прастата’ (ТСБМ). Дэрыват ад просты з суф. ‑эч‑а, аб якім гл. Сцяцко, Афікс. наз., 102.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыстакну́ць ’прыпыніцца на хвілінку’ (Яруш.). Дэрыват ад *прыста́ка (параўн. папярэдняе слова), якое ад прыста́ць з суф. ‑ака.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скру́пель ‘скупы’ (паст., Сл. ПЗБ). Дэрыват з суф. ‑ель ад асновы скруп‑, якая ў скрупул, скрупулат (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Су́кань, су́конь ’суконная пража’ (ТС). Дэрыват ад суканы < сукаць (гл.) з суф. ‑ь; ‑о‑, відаць, гіперкарэктнага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Папа́р ’поле, пакінутае на адно лета незасеяным з мэтай паляпшэння глебы пад пасеў азімых’ (ТСБМ, Нас., Касп., Шат., Шн.), папа́р, попа́р, пупа́р ’тс’ (Сл. ПЗБ). Прэфіксальны дэрыват ад пар (гл.), або, улічваючы палес. попа́рыты ’араць зямлю восенню для вясновага севу’ (Выг.), нулявы дэрыват ад гэтага дзеяслова. Сюды ж папа́рына ’расліннасць на папары’ (Янк. 1).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пала́дак, поладок ’добры стан спраў, лад’, поладком ’ладам, па-добраму’ (ТС). Афіксальны дэрыват ад паладзіць ’наладзіць’ < ладзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прахажа́й ’прайдзісвет, хлус’ (Нас.). Дэрыват ад прахо́жы < прахадзі́ць з суф. ‑ай. Аб словаўтварэнні гл. Сцяцко, Афікс. наз., 23.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праяслівы ’пражэрлівы’ (рагач., Сл. ПЗБ; Ян.). Дэрыват з суф. ‑лів‑ ад *праесціся ’аб’есціся, пераесці’ < польск. przejeść się ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыро́вак ’балоцісты бераг рова’ (паст., Сл. ПЗБ), прыра́вак ’рукаў рова’ (Бяльк.). Конфіксны пры‑ + ‑ак дэрыват ад роў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)