паўліпа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Уліпнуць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Лісце паўліпала ў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грязь ж.

1. гразь, род. гразі́ ж.;

2. (нечистота) бруд, род. бру́ду м.; (сор) сме́цце, -цця ср.;

3. перен. бруд, род. бру́ду м.;

◊

смеша́ть с грязью змяша́ць з гра́ззю;

не уда́рить лицо́м в грязь не ўда́рыць тва́рам у гразь;

вы́тащить из грязь вы́цягнуць з гразі́;

втопта́ть в грязь затапта́ць у гразь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насо́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; насо́х, -хла; зак.

1. Засыхаючы, прыстаць, прыліпнуць да чаго-н.

Насохла гразь на колах.

2. Засохнуць у вялікай колькасці (разм.).

Насохла дрэў у лесе.

3. Стаць надта сухім.

Трава насохла за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разма́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны; зак., што.

1. Разнесці, расцерці па якой-н. паверхні, мажучы, пэцкаючы яе.

Р. гразь па падлозе.

2. перан. і без дап. 3 лішнімі падрабязнасцямі, адступленнямі расказаць, апісаць што-н. (разм.).

|| незак. разма́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пля́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм.

1. З шумам упасці. Мужчына, нібы мяч, адляцеў назад, спатыкнуўся аб табурэтку, і з усяго размаху пляснуўся на падлогу. Шамякін.

2. Ударыцца. [Крушынскі] пляснуўся цёплым носам аб халоднае шкло акна. Бядуля.

•••

Не пляснуцца тварам у гразь — тое, што і не ўдарыць тварам у гразь (гл. ударыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́хкваць, ‑ае; незак.

Час ад часу рохкаць. Сноўдалася, сонна парохкваючы, паўз платы, вялізная, вываленая ўся ў гразь, рабая свіння. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Груз. Гл. гразь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гру́знуць. Гл. гразь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

несвядо́масць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць несвядомага. Палітычная несвядомасць.

2. Паводзіны, учынкі несвядомых людзей. Адзнакі старога — гэта забабоны, несвядомасць, беднасць, гразь. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

булькаце́ць, ‑коча; незак.

Тое, што і булькатаць. І чуваць было, як пералівалася ў нагах грузкая гразь, булькацела дзесьці блізка, блізка вада. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)