грязь ж.

1. гразь, род. гразі́ ж.;

2. (нечистота) бруд, род. бру́ду м.; (сор) сме́цце, -цця ср.;

3. перен. бруд, род. бру́ду м.;

смеша́ть с грязью змяша́ць з гра́ззю;

не уда́рить лицо́м в грязь не ўда́рыць тва́рам у гразь;

вы́тащить из грязь вы́цягнуць з гразі́;

втопта́ть в грязь затапта́ць у гразь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)