та́лька
‘маток пражы або нітак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́лька |
та́лькі |
| Р. |
та́лькі |
та́лек |
| Д. |
та́льцы |
та́лькам |
| В. |
та́льку |
та́лькі |
| Т. |
та́лькай та́лькаю |
та́лькамі |
| М. |
та́льцы |
та́льках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
а́льт
‘нізкі дзіцячы або жаночы голас; музычны інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́льт |
альты́ |
| Р. |
альта́ |
альто́ў |
| Д. |
альту́ |
альта́м |
| В. |
а́льт |
альты́ |
| Т. |
альто́м |
альта́мі |
| М. |
альце́ |
альта́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асіміля́тар
‘арганізм або частка арганізма, якая асімілюе пажыўныя рэчывы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
| Р. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
| Д. |
асіміля́тару |
асіміля́тарам |
| В. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
| Т. |
асіміля́тарам |
асіміля́тарамі |
| М. |
асіміля́тары |
асіміля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
апа́льнік
‘апальшчык - той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апа́льнік |
апа́льнікі |
| Р. |
апа́льніка |
апа́льнікаў |
| Д. |
апа́льніку |
апа́льнікам |
| В. |
апа́льніка |
апа́льнікаў |
| Т. |
апа́льнікам |
апа́льнікамі |
| М. |
апа́льніку |
апа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ру́хальнік
‘асоба - той, хто рухае што-небудзь або спрыяе руханню чаго-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ру́хальнік |
ру́хальнікі |
| Р. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Д. |
ру́хальніку |
ру́хальнікам |
| В. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Т. |
ру́хальнікам |
ру́хальнікамі |
| М. |
ру́хальніку |
ру́хальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тро́п
‘слова або зварот, якія ўжываюцца ў пераносным значэнні’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тро́п |
тро́пы |
| Р. |
тро́па |
тро́паў |
| Д. |
тро́пу |
тро́пам |
| В. |
тро́п |
тро́пы |
| Т. |
тро́пам |
тро́памі |
| М. |
тро́пе |
тро́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
банке́т
‘насып з грунту або камення; невялікае ўзвышша; пляцоўка для стральбы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
банке́т |
банке́ты |
| Р. |
банке́та |
банке́таў |
| Д. |
банке́ту |
банке́там |
| В. |
банке́т |
банке́ты |
| Т. |
банке́там |
банке́тамі |
| М. |
банке́це |
банке́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
двайні́к
‘чалавек, які мае поўнае або блізкае падабенства з другім чалавекам’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
двайні́к |
двайнікі́ |
| Р. |
двайніка́ |
двайніко́ў |
| Д. |
двайніку́ |
двайніка́м |
| В. |
двайніка́ |
двайніко́ў |
| Т. |
двайніко́м |
двайніка́мі |
| М. |
двайніку́ |
двайніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
и́ли союз
1. ці, або́, альбо́;
вам ча́ю и́ли ко́фе? вам ча́ю ці ка́вы?;
за́втра и́ли по́слезавтра за́ўтра або́ (ці, альбо́) пасляза́ўтра;
на дне рек, море́й и́ли озёр на дне рэк, мо́раў або́ (ці, альбо́) азёр;
аэропла́н, и́ли самолёт аэрапла́н, або́ (ці, альбо́) самалёт;
2. (разве) ці, хі́ба;
и́ли ты не слыха́л об э́том? ці (хі́ба) ты не чуў пра гэ́та?
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
галафо́б
‘водны арганізм, які жыве ў прэсных або слабасалёных водах: водарасць, прасцейшае, губка, кішэчнаполасцевае і інш.’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
галафо́б |
галафо́бы |
| Р. |
галафо́ба |
галафо́баў |
| Д. |
галафо́бу |
галафо́бам |
| В. |
галафо́ба |
галафо́баў |
| Т. |
галафо́бам |
галафо́бамі |
| М. |
галафо́бе |
галафо́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)