планетахо́д, ‑а, М ‑ходзе, м.
Машына, на якой можна перамяшчацца з месца на месца на планетах (акрамя зямлі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сенанагру́зчык, ‑а, м.
Сельскагаспадарчая машына для падборкі сена з валкоў і падачы яго на машыну, павозку і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сенападава́льня, ‑і, ж.
Сельскагаспадарчая машына для падачы сена вялікімі ахапкамі па вышкі ці ў будынак, дзе яно складваецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяга́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які служыць для выцягвання чаго‑н. (цяжкасцей, грузаў і пад.). Цягальная машына. Цягальная лябёдка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматсаста́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з многіх частак, які вылучаецца складаным саставам, складанай канструкцыяй. Шматсастаўны раствор. Шматсастаўная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ма́гель ’прылада, якой качаюць бялізну’ (Нас.), ма́глі ’вялікі станок для катання бялізны’ (Мядзв.), ’прыстасаванне для валяння сукна’ (Касп.). Запазычана з польск. magiel, męgiel ’валік, якім катаюць бялізну’, ’маглярня’, ’апрэтурная машына’ < ням. Mange(l) < с.-лац. manganum < грэч. μάγγανον ’ваенная машына, якая шпурляе каменне’, якая вельмі нагадвала машыну для катання бялізны, вынайдзенную ў Нюрнбергу’ (Брукнер, 317; Васэрцыер, 146; Махэк₂, 350). Сюды ж маглява́ць ’катаць бялізну вальком’ (Сцяшк., Нас.), ’румяніць твар’, ’уціраць тлушч у валасы’ (Нас.), малявацца, маглёўка ’катанне бялізны’, ’жанчына, якая любіць займацца аздабленнем галавы’ (Нас.). Гл. таксама ма́глі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брашурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.
Сшываць лісты ў кнігу.
|| зак. збрашурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| наз. брашурава́нне, -я, н. і брашуро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
|| прым. брашурава́льны, -ая, -ае і брашуро́вачны, -ая, -ае.
Брашуравальная машына.
Брашуровачны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для апрацоўкі. Апрацоўчая машына. Апрацоўчая прамысловасць.
2. Які мае адносіны да апрацоўкі. Апрацоўчыя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абдзіра́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Разм. Машына для абдзірання, ачысткі зерня ад абалонкі; шатроўка; крупадзёрка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закро́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да закрою, закройкі. Закройны цэх. // Прызначаны для закрою, закройкі. Закройная машына. Закройныя нажніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)