заляга́нне, ‑я,
1.
2. Размяшчэнне ў зямной кары (народ, руды і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заляга́нне, ‑я,
1.
2. Размяшчэнне ў зямной кары (народ, руды і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вя́ленне, ‑я,
вяле́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гука́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адназна́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Тоесны
2. Які мае толькі адно значэнне.
3. Які складаецца з аднаго знака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́піс, ‑у,
1. Спіс рэчаў, папер і пад., складзены для ўліку.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распа́л, ‑у,
1.
2. Тое, што і распалка (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассы́пка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саймава́нне, ‑я,
1.
2. Сумеснае абмеркаванне якога‑н. пытання; нарада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саско́к, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сквірчэ́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)