плявузго́та, ‑ы, ДМ ‑гоце, ж.
Разм. Тое, што і плявузганне. Плявузгота [Бабініча] ўжо не рабіла вялікага ўражання: да яе прыслухаліся і прыцярпеліся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́сул, ‑у, м.
Разм. Абяцанне. Эх вы, думкі-вывітушкі! Ды няверныя вы служкі: Посул шчасця вам вялікі, А плод — шып калючы, дзікі! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правія́нт, ‑у, М ‑нце, м.
Уст. Прадукты для арміі. Не маючы ні правіянту, ні патронаў, батальён стойка біўся.., адбіваючы атакі ворага штыкамі. Колас.
[Ням. Proviant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамарнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.
Разм. Прамучыцца, прапакутаваць, прагараваць. І такая Усім бедным доля выпадае: Прайсці свой круг, прамарнавацца І невядомымі астацца. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыадчыні́ць, ‑чыню, ‑чыніш, ‑чыніць; зак., што.
Адчыніць трохі, не да канца. Прыадчыніць акно. □ Турсевіч прыадчыніў дзверы, ледзь прасунуў галаву і стаў пазіраць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прылі́занасць, ‑і, ж.
Уласцівасць прылізанага (у 2 знач.). Не падабалася .. [Андрэю] прылізанасць і кватэры, і самога гаспадара яе, і падкрэслены парадак ва ўсім. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыме́ціць, ‑мечу, ‑меціш, ‑меціць; зак., каго-што.
Тое, што і прыкмеціць. Калі ж гэта ты ўмудрылася пашаптаць? Я нават і не прымеціў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пужа́льна, ‑а, н.
Абл. Пугаўё. Прымацаваная да пужальна жалезным кальцом з сырамяццю, гэтая пуга пачыналася з таўшчэразнай, як вужышча, спецыяльна звітай вяроўкі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пужлі́васць, ‑і, ж.
Уласцівасць пужлівага; палахлівасць, страх. Мне чамусьці падабалася Хведарава пужлівасць. Асіпенка. Неспадзеўкі, пужлівасць, нейкая вінаватая ўсмешка разам адбіваліся на.. [Ядвісіным] твары. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рама́тус, ‑у, м.
Разм. Рэўматызм. Нягледзячы на тое, што ў канцылярыі было цёпла, пісар сядзеў у валёнках, бо меў у нагах раматус. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)