по́сул, ‑у, м.
Разм. Абяцанне. Эх вы, думкі-вывітушкі! Ды няверныя вы служкі: Посул шчасця вам вялікі, А плод — шып калючы, дзікі! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)