натапта́ць
1. натопта́ть, наследи́ть;
2. намя́ть;
3.
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натапта́ць
1. натопта́ть, наследи́ть;
2. намя́ть;
3.
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жме́ня, -і,
1. Далонь і пальцы рукі, складзеныя так, каб імі можна было зачэрпнуць або ўтрымаць што
2. Колькасць чаго
3.
Поўнай жменяй — шчодра, не шкадуючы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насі́цца, нашу́ся, но́сішся, но́сіцца;
1. Шпарка перамяшчацца (бегаць, лятаць) у розных напрамках.
2. Быць, знаходзіцца ў нашэнні.
3. Празмерна захапляцца кім-, чым
4.
Насіцца ў паветры — пра блізкі надыход чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць;
1. каго-што. Знесці адкуль
2. што. Спусціць уніз усё, многае.
3. што. Сарваўшы, разбурыўшы, знесці з месца ўсё, многае.
4. што. Пайшоўшы, узяць з сабой усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
панасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны;
1. каго-што. Перанесці з аднаго месца ў другое ўсіх, многіх ці ўсё, многае.
2. што. Давесці да непрыгоднага для нашэння стану (пра вопратку, абутак;
3. каго-што. Ходзячы на працягу якога
4. што. Пахадзіць у чым
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ски́дывать
ски́дывать ка́мни в ку́чу скіда́ць (скі́дваць) камя́ні ў ку́чу;
ски́дывать се́но с во́за скідаць (скі́дваць)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Варо́хаць, варо́хацца ’варушыцца з шумам; варочаць (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыко́пак ’малая ўкладка
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
асако́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да асакі.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лаўраві́шня, ‑і;
Паўднёвае вечназялёнае дрэва ці куст сямейства ружакветных з пахучым лісцем і пладамі, якія нагадваюць вішні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)