отвлечённый адця́гнены, абстра́ктны;

отвлечённое число́ мат. адця́гнены лік;

отвлечённое и́мя существи́тельное грам. адця́гнены назо́ўнік;

отвлечённый о́браз адця́гнены во́браз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́жны

1. зави́симый;

~нае стано́вішча — зави́симое положе́ние;

~ныя краі́ны — зави́симые стра́ны;

2. грам. подчинённый, страда́тельный;

з. стан — страда́тельный зало́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назо́ўнік м.

1. грам. и́мя существи́тельное;

2. мат. знамена́тель;

прыве́сці да аднаго́ (агу́льнага) ~ка — привести́ к одному́ (о́бщему) знамена́телю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развіты́

1. (достигший высокой степени развития) развито́й;

2. перен. (духовно зрелый, просвещённый, культурный) развито́й;

р. сказграм. распространённое предложе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлумача́льны

1. (дающий разъяснения) поясни́тельный, объясни́тельный;

~ныя сло́выграм. поясни́тельные слова́;

2. (содержащий толкование) толко́вый;

т. сло́ўнік — толко́вый слова́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ка́па ’ўзорыстае пакрывала на ложак’ (ТСБМ, Сцяшк., Клім., Нас.), ’скураное пакрыццё хамута’ (в.-дзвін., свісл., Шатал.; Масл.; Клім., Сл. паўн.-зах.; КЭС, лаг.). З польск. kapa ’тс’, якое з познелац. cappa ’пакрыццё галавы’, ’плашч з капюшонам’ (Слаўскі, 2, 49–50; Фасмер, 2, 183).

Капа́ ’куча сена, саломы, складзеная конусам, невялікі стажок’ (ТСБМ, Сцяшк., Бяльк., Сержп., Грам., Яруш., Мал.; КЭС, лаг.); драг. копняк (З нар. сл.), міёр. къпяшка ’тс’ (Нар. сл.), капіца, капешка (Інстр. I); капа ’пяцьдзесят адзінак, штук’ (Шпіл.; усх.-бел., КЭС), ’мера ў 60 адзінак, штук’ (Мал., Гарэц., Сцяшк.; слуц. Лекс. і грам.; Зяп., Сержп. Грам., Бяльк., Нік. Очерки; КЭС, лаг.; ТСБМ); ’сход сялян’ (ТСБМ), ’сельскі правінцыяльны з’езд у Вялікім княстве Літоўскім’ (Яшк.). Прасл. kopa ўтворана ад kopati (Трубачоў, Эт. сл., 11, 10–12; там жа і літаратура). Блізкія і.-е. адпаведнікі: літ. kãpas ’капец (магіла)’, kapaĩ ’могілкі’ (параўн. бел. капцы́ ’курганы’), лат. kaps ’магіла’, ’60 штук’, літ. kopà ’пясчаная дзюна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́мзаць1 ’балбатаць’ (шчуч., З нар. сл.). Балтызм. Параўн. літ. lemzyti ’тс’.

Лемзаць2 ’павольна з неахвотай есці’ (ТС, Сержп. Грам.). Укр. лемзати ’тс’. Відавочна, балтызм, адпаведнікам якога ў літ. мове з’яўляюцца lėmza, lėmzė ’павольны, вялы чалавек’, lėmžii ’лізаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́мін ’труба для адводу дыму з печы’ (ТСБМ, Нас., Шат., КЭС, лаг., Сл. паўн.-зах., ТС, Хар., Сержп. Пр., Бір., Бяльк., Сержп. Грам., Сцяшк., П. С.). Укр. комин ’тс’. Запазычанне з польск. komin ’тс’ (Слаўскі, 2, 385; Булыка, Запазыч., 165).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саракі́ ’40 штук’ (Серж. Грам., 62); ’свята 40 мучанікаў, 9/22 сакавіка’ (Нас., Інстр. 2), сараке́ (Шат.), сарака́ (Мат. Гом.), сырокі́ (Шн. 3), саракаві́к ’тс’, ’сарачыны’ (Мат. Гом.). Рус. Со́роки ’свята 9 сакавіка’. Ад сорак (гл.); параўн. Даль, 4, 275.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зало́гII грам. стан, род. ста́ну м.;

возвра́тный зало́г зваро́тны стан;

действи́тельный зало́г незале́жны стан;

страда́тельный зало́г зале́жны стан.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)