накася́к, прысл.

Не прама, убок ад прамога кірунку; наўскасяк. Сцежка ішла накасяк. / у перан. ужыв. Так, сяк, накасяк, абы не па-людску. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сякі, звычайна ў спалучэннях сякі́‑такі́, такі́-сякі́ ’абы-які’ (Нас., Сл. ПЗБ), ’нядобры’ (Сержп. Прымхі, Пятк. 2). Гл. сяк 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вкось нареч. наўско́с, наўскасы́, наўскася́к, наўко́с;

◊

вкривь и вкось а) (в различных направлениях) ва ўсе бакі́, туды́-сюды́, ту́ды і сю́ды, сю́ды і ту́ды; б) (беспорядочно) бязла́дна, абы-я́к, так-ся́к накася́к, абы́ не па-лю́дску; в) перен. (всячески, превратно) так і сяк, сяк і так, усяля́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадзіра́віцца, ‑віцца; зак.

Зрабіцца дзіравым; знасіцца. Прадзіравіцца дах; дзе тут будзеш перакрываць, забіў так-сяк дошкамі дзіркі, каб не капала на галаву — і ўсё. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаво́р, ‑у, м.

У выразе: (сеяць) у аднавор — пра сяўбу на полі, узараным адзін раз. Азіміну сяк-так абсеялі, дзе ў аднавор, а дзе і па бульбянішчы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сяды́-тады́ ’часам, часамі, зрэдку, іншы раз, калі-нікалі’ (Сл. ПЗБ, Ск. нар. мовы). Першая частка ад заўсёды, утворана аналагічна ад тады; параўн. сяк‑так і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перакалгі́каць (пірікалгі́кыць) ’перайсці кульгаючы; пражыць так-сяк, як-небудзь’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і кільгаць ’кульгаць на адну нагу’ (гл.), збліжанае з кільгіка ’чалавек без нагі’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыпха́ць сов., разг. притолка́ть;

сяк-та́к ~ха́лі машы́ну ў гара́ж — ко́е-ка́к притолка́ли маши́ну в гара́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сагрэ́цца сов. согре́ться;

у цёплым памяшка́нні так-ся́к ~рэ́ліся — в тёплом помеще́нии мы ко́е-ка́к согре́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарава́ць сов.

1. загорева́ть;

2. разг. нажи́ть (с трудом);

сяк-так каро́ўку ~ва́лі — ко́е-как коровёнку на́жили

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)