каляі́на, -ы, мн. -ы, -ляін, ж.

1. Паглыблены след на дарозе ад колаў або санных палазоў.

2. перан. Пра звычайны ход якіх-н. спраў, жыцця.

Выбіцца з каляіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бягу́чы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў руху.

Бягучая вада.

Шукай бягучага ваўка след.

2. Які зараз адбываецца, цяперашні, штодзённы.

Бягучыя справы.

Б. момант.

|| наз. бягу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздво́ены, -ая, -ае.

1. Такі, які раздвоіўся; раздзелены надвае.

Раздвоеная губа.

Р. след.

2. перан. Які страціў цэльнасць, унутранае адзінства.

Раздвоенае ўсведамленне.

|| наз. раздво́енасць, -і, ж.

Р. пачуццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбро́джваць несов. (обозначать границу на сенокосе) отмежёвывать, прокла́дывая след

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́жыва ср., разг. (след лежавшего зверя на траве) ле́жбище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыры́зна, -ы, ж., зб. (разм.).

1. Недаспелая садавіна, сырая агародніна.

Наеўся сырызны.

2. Што-н. сырое, вільготнае.

Не дровы, а с.

3. перан. Пра што-н. не апрацаванае як след.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

*Прасле́дак, прослі́док ’след, зроблены ўпершыню’ (Сл. Брэс.). Укр. прослідок ’след’. Конфікснае пра- 2 + ‑ок‑утварэнне ад след (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

отпеча́тывать несов.

1. (оставлять след) адціска́ць, адбіва́ць;

2. (открывать) адпяча́тваць, распяча́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наско́к, -у, м.

1. Імклівы напад, скачок з мэтай нападу.

Н. звера.

2. перан. Грубыя, беспадстаўныя нападкі, абвінавачанні супраць каго-н.

Адміністрацыйны н.

◊

З наскоку — не падумаўшы як след, добра не разабраўшыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарнаста́еў, ‑ева.

Які належыць гарнастаю. Гарнастаеў след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)