шо́мпальны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шомпала. Шомпальная галоўка.

2. Які зараджаецца праз дула. Шомпальная аднастволка. Шомпальнае ружжо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. што. Праверыць (новае ружжо) у стральбе, выстраламі.

2. Правесці некаторы час страляючы. Прастраляць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іго́льчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Падобны з выгляду да іголкі. Ігольчатыя лісточкі. Ігольчаты крышталь.

2. Забяспечаны іголкай, іголкамі. Ігольчатае ружжо. Ігольчаты цыліндр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пістано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Разм. Пістоннае ружжо. [Якаў] зняў з плячэй пістаноўку ды ў сенцах на цвіку павесіў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазарадзі́ць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак., што.

Зарадзіць нанава, яшчэ раз. Перазарадзіць ружжо. Перазарадзіць фотаапарат. □ [Метак] перазарадзіў аўтамат і, пераскочыўшы плот, знік у ляшчэўніку. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рушні́ца ’стрэльба’ (Гарэц., Мат. Гом., ТС), ’вінтоўка, ружжо’ (Сл. Брэс.). Запазычана праз польск. rusznica ’тс’ з чэшскай, дзе значыла ’ручная агнястрэльная зброя’ (Брукнер, 469).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абстраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Адкрыць агонь па кім‑, чым‑н. Абстраляць пазіцыі ворага. □ З хутара разведчыкаў абстраляў кулямёт. Алешка.

2. Выпрабаваць у стрэльбе. Абстраляць ружжо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пістаноўка ’пістоннае ружжо’ (ТСБМ, Мядзв., Касп.). Ад пістонавы < пістон (гл.). Аналагічна польск. pistonówka ’тс’. Сюды ж асіп. пістановажка ’стрэльба, якую зараджалі пістонамі’ (Сл. ПЗБ), хаця няяснай застаецца другая частка слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бры́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Хадзіць, совацца без патрэбы; сланяцца, нічога не робячы. [Ева:] — А прыйшоў [сын] з вайны калекам — купіў ружжо ды ўнадзіўся хадзіць па лесе: брындае цэлы дзянёчак. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

духово́й в разн. знач. духавы́;

духово́й орке́стр духавы́ арке́стр;

духова́я печь духава́я печ;

духово́е ружьё духаво́е ружжо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)