заангажава́ць
‘наняць каго-небудзь; прымусіць каго-небудзь дзейнічаць у сваіх інтарэсах; схіліць каго-небудзь да неаб'ектыўнага адлюстравання рэчаіснасці’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заангажу́ю |
заангажу́ем |
| 2-я ас. |
заангажу́еш |
заангажу́еце |
| 3-я ас. |
заангажу́е |
заангажу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заангажава́ў |
заангажава́лі |
| ж. |
заангажава́ла |
| н. |
заангажава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заангажу́й |
заангажу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заангажава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пакаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.
1. што. Прымусіць каціцца.
П. бервяно.
2. Хутка паехаць, адправіцца куды-н. (разм.).
Машына пакаціла ў бок горада.
Яны пакацілі на поўдзень.
3. каго-што. Паваліць, прымусіць упасці (разм.).
Ён пакаціў мяне на зямлю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прысі́ліць 1 ’прывязаць, зрабіўшы зашмаргу (па тыпу сіла)’ (Мат. Гом.). Укр. приси́лити ’прывязаць’. Да сіло́ (гл.).
Прысі́ліць 2 ’прымусіць зрабіць што-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Байк. і Некр., Др.-Падб.), прісі́ліць ’прымусіць’, прісі́л ’гвалт; насілле, прымус’, прысі́ле́ньня ’прымус’ (Бяльк.). Рус. паўд.-зах. приси́лить ’прымусіць’, укр. приси́лувати, славац. prisiliť, серб.-харв. прѝсилити, славен. prisíliti. Да сі́ла, сіліцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дабудзі́цца, -буджу́ся, -бу́дзішся, -бу́дзіцца; зак., каго.
Разбудзіць не адразу, прымусіць прачнуцца.
Санлівага не дабудзішся, лянівага не дашлешся (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дагука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго. (разм.).
Клічучы каго-н., прымусіць адгукнуцца або прыйсці.
У лесе цяжка д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прамары́ць, -ару́, -о́рыш, -о́рыць; -о́раны; зак., каго (што).
На працягу якога-н. часу прымусіць галадаць (разм.).
П. голадам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спе́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго.
Загадаць або прымусіць спешыцца.
С. коннікаў.
|| незак. спе́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́правадзіць, -ваджу, -вадзіш, -вадзіць; -ваджаны; зак., каго (што).
Прымусіць пайсці, выгнаць.
В. няпрошаных гасцей.
|| незак. выправа́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растармасі́ць, -машу́, -мо́сіш, -мо́сіць; -мо́шаны; зак., каго (што) (разм.).
1. Тармосячы, разбудзіць, раскатурхаць.
2. перан. Прымусіць дзейнічаць, разварушыць, расшавяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
засаро́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго.
Дакараючы або выкрываючы ў чым-н., прымусіць адчуць моцны сорам.
З. гарэзніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)