растулі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ліцца; зак. (разм.).
Перастаць быць стуленым; раскрыцца.
|| незак. расту́львацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм.).
Перастаць мучыцца, перанесці мукі; памерці, смерцю пазбавіцца ад мук.
Адмучылася гаротная.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пу́сціцца; зак.
Перастаць даіцца перад ацёлам.
Карова запусцілася.
|| незак. запуска́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Перашчу́к ’дождж з перапынкамі’ (нараўл., ЛА, 2), перашчупаць, перэшчукаць ’сціхаць, пераставаць’ (Нас., Растарг., Нар. Гом. — Сачанка), перашчу́кпуць, пірашчупнуць ’перастаць’ (брагін., З нар. сл.; чач., Жыв. НС), рус. бранск. перещупать, ne- реіцу́кнуть ’перастаць (аб дажджы)’. Да пера- (гл.) і шчупаць* цяўкнуць перастаць, пераставаць’ (гл.), якое ўзыходзіць да ліг. ščiuti ’сціхаць, пераставаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сцішэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра гукі, шумы: перастаць чуцца, стаць нячутным.
Рыканне кароў сцішэла.
У лесе сцішэла (безас.).
2. Супакоіцца, перастаць перажываць, хвалявацца і пад.
Вярнуўся сын, і маці сцішэла.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра з’явы прыроды: паменшыцца ў сіле, аслабець.
Снег сцішэў.
Мора сцішэла (супакоілася).
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Крыху ўціхнуць, перастаць балець.
Боль зубоў сцішэў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отклева́ть сов.
1. аддзяўбці́;
2. (о рыбе — прекратить клёв) пакі́нуць (пераста́ць) бра́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адбрадзі́ць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.; -ро́дзіць; -ро́джаны; зак. (разм.).
Кончыць, перастаць брадзіць².
Квас адбро́дзіў.
Піва адбро́дзіла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазво́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.
Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх.
Пазводзіліся ў нас танкарунныя авечкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адгамані́ць, -маню́, -мо́ніш, -мо́ніць; зак.
1. Скончыць гамонку, перастаць гаманіць.
Адгаманілі дзядзькі і разышліся.
2. перан. Прайсці, закончыцца.
Усё прайшло, адгаманіла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Перагамі́цца (перэгомі́цца) ’супакоіцца, перастаць’ (ТС). Да пера- і гамава́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)