◎ Па́сцівіць ’пасвіць’ (Яруш., Бяльк., Янк. 2; паўн.-усх., КЭС). Утворана ад паства (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адпа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і -па́свіш, -па́свіць; -па́свім, -па́свіце, -па́свяць; -па́свіў, -віла; -пасі́; зак.
1. Правесці пэўны час, пасучы жывёлу.
А. сваю чаргу.
2. каго і без дап. Закончыць пасьбу жывёлы (разм.).
3. каго. Адкарміць на падножным корме.
А. коней.
|| незак. адпа́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адпа́с, -у, м. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наня́цца, наймуся, ноймешся, ноймецца; заг. найміся; зак.
Паступіць на працу па найму. Разам з усімі наняўся на работу адзін чалавек нейкага няпэўнага выгляду. Чорны. Трэба было зарабляць на хлеб, і Кірыла наняўся пасвіць свіней. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перапа́скі (перэпаскі) ’чарга пасвіць жывёлу’ (івац., ЛА. I). Рэгіяналізм. Да пера- і паспіj. Утворана, як і перавабілі ’адведкі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пачарэжня ’чарга пасвіць*’кароў’ (хойн., Мат. Гом.). Утворана ад прыслоўя папарэжаш, ’па чарзе’ (Ян.), як рус. по‑оче‑ рёдно.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Па́свішча, пасвішча ’паша’ (Сцяц. Сл., Жд. 1, ТС). Ад пасвіць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 46; Слаўскі, SP, 1, 95.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Па́сіць ’пасвіць’ (шальч., Сл. ПЗБ), рус. разан. і прэйл. (Латвія) писить ’тс’. Выраўноўванне суфікса паводле ітэратыўных дзеясловаў на ‑Пі‑. Да пасці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адпа́свіць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце, ‑пасуць і ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; ‑пасвім, ‑пасвіце, ‑пасвяць; пр. адпасвіў, ‑пасвіла; заг. адпасі; заг.
1. Правесці, на пасьбе пэўны час. Адпасвіць сваю чаргу.
2. каго. Адкарміць на падножным корме. Адпасвіць цялят на канюшыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́пас ’пасьба; паша’ (БРС, Некр., Яшк.). Рус. вы́пас, укр. ви́пас, польск. wypas, чэш., славац. výpas, каш. vëpas. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выпасваць (гл. пасвіць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ По́чарадзь, пдчырэдь ’чарга пасвіць кароў’ (Сл. Брэс.). З’явілася ў выніку зрашчэння выраза па чарадзе пад уплывам рус. дчередь ’чарга’ (параўн. адаптаваны русізм вдчарадзь).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)