па́свіць, -су́, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́, -су́ць і -су́, -свіш, -свіць; -свім, -свіце, -свяць; -сві́ў, -ві́ла; -сі́; незак., каго-што.
Наглядаць за кім-, чым-н. (жывёлай, птушкай) у час выгану на падножны корм.
П. коней.
П. статак.
П. гусей.
|| наз. пасьба́, -ы́, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́свіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасу́ |
па́свім |
| 2-я ас. |
па́свіш |
па́свіце |
| 3-я ас. |
па́свіць |
па́свяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
па́свіў |
па́свілі |
| ж. |
па́свіла |
| н. |
па́свіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пасі́ |
пасі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
па́свячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́свіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасу́ |
пасё́м |
| 2-я ас. |
пасе́ш |
пасяце́ |
| 3-я ас. |
пасе́ |
пасу́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
па́свіў |
па́свілі |
| ж. |
па́свіла |
| н. |
па́свіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пасі́ |
пасі́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
па́свіць, пасу, пасеш, пасе; пасём, пасяце, пасуць і пасу, пасвіш, пасвіць; пасвім, пасвіце; пр. пасвіў, ‑віла; заг. пасі; незак., каго-што.
Наглядаць за жывёлай, птушкай у час знаходжання яе на пашы. Коней папраўдзе не трэба было пасвіць, толькі пільнаваць ад ваўкоў, якіх у Маргах вадзілася шмат. Чарнышэвіч. — Эге! — круціў стары Юрка сівой галавой, — а я, нябогі, яшчэ сам, як быў маладым хлопцам, пасвіў быдла пад Дубамі. Колас. // Выпускаць (жывёлу, птушку) на пашу, на падножны корм. Рыгор вядзе каня ў Паўлюкову віку, а Паўлюк у гэты ж час пасвіць кабылу ў Рыгоравай канюшыне. Казека. У зарасніку пачалі [суседзі] пасвіць сваіх коней ды цялят, куды ганялі іх з вёскі. Галавач.
•••
Дзе і Макар коз не пасе гл. дзе.
Спаць і курэй пасвіць гл. спаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Па́свіць ’наглядаць на пашы за жывёлай, птушкай, пасці’ (ТСБМ, Др.-Падб., Мал., Яруш., Шат., Касп., Бяльк., Сл. ПЗБ), пасвіцца ’карміцца’ (Яруш., Касп.). Праз формы пастаіць ’пасвіць’, ’сцерагчы’, ’цешыць вока’, паствіцца ’пасвіцца ў полі’ (Нас.) узыходзяць да прасл. pas‑tva > naCTea (гл.) ’пасьба’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пасвіць, пасціць
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаба́нить несов. чаба́ніць, па́свіць, пасту́шыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)