Люфа ’ствол’, ’частка ружжа і снарада’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Люфа ’ствол’, ’частка ружжа і снарада’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
луна́ючы,
1. ‑ая, ‑ае.
2. ‑ая, ‑ае;
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакалі́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́кал
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адзіно́чны, -ая, -ае.
1. Які дзейнічае без дапамогі іншых або выконваецца, ажыццяўляецца сіламі аднаго, без удзелу, без дапамогі іншых.
2. Прызначаны для аднаго, разлічаны на аднаго, для знаходжання ў ізаляцыі ад іншых.
3. Асобны, адзінкавы, выпадковы.
Адзіночны лік — граматычная катэгорыя, якая паказвае, што прадмет прадстаўлены ў колькасці, роўнай аднаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бре́ющий
1.
2.
бре́ющий полёт бры́ючы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
одино́чный
одино́чный полёт
одино́чное заключе́ние адзіно́чнае зняво́ленне;
одино́чный вы́стрел адзіно́чны стрэ́л.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сквер, ‑а,
Невялікі гарадскі грамадскі сад.
[Англ. square.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паднябе́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які распасціраецца да самага неба.
2. Які знаходзіцца або адбываецца ў паднябессі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фигу́рный
фигу́рная ско́бка фігу́рная ду́жка;
фигу́рный полёт
фигу́рное ката́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)