Verbum

луна́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад лунаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які плаўна ляціць, рухаецца, лунае ў паветры. Лунаючая мадэль самалёта. Лунаючы палёт.

3. Дзеепрысл. незак. ад лунаць.