бре́ющий
1. прич. які́ (што) го́ліць, які́ (што) бры́е;
2. прил., ав. бры́ючы;
бре́ющий полёт бры́ючы палёт.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)