сквер, ‑а, м.

Невялікі гарадскі грамадскі сад. Белы дом стаіць пры шумным скверы Паміж ліп і клёнаў маладых. Непачаловіч. У родным Мінску, ў ціхім скверы, Пасля гульняў і прыгод, Сталі марыць піянеры Пра завоблачны палёт. Кірэенка.

[Англ. square.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)