наэлектрызава́цца сов., прям., перен. наэлектризова́ться;

шкляна́я па́лачкаа́лася — стекля́нная па́лочка наэлектризова́лась;

гледачы́а́ліся — зри́тели наэлектризова́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выруча́лочка разг. выруча́лачка, -кі ж.; (детская игра) па́лачка-выруча́лачка, род. па́лачкі-выруча́лачкі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каклю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Палачка з патаўшчэннем на адным канцы і з шыйкай і гузікам на другім для пляцення карункаў. Убаку сядзела за каклюшкамі Глебавічна. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кны́пень ’завостраная палачка’ (З нар. сл.). Да кныпель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эстафе́тный в разн. знач. эстафе́тны;

эстафе́тный бег эстафе́тны бег;

эстафе́тные состяза́ния эстафе́тныя спабо́рніцтвы;

эстафе́тная па́лочка эстафе́тная па́лачка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ва́лак ’валік, палачка з кругам у прыладзе сукаць цэўкі’ (Арх. Бяльк.). Да вал3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Тонкая драўляная палачка з лёгка загаральнай галоўкай для здабывання агню. Успыхнула запалка ў руках Петручка бледна-чырвоным выбухам полымя. Колас. Хлопчык усё чыркаў запалкамі, стараўся распаліць вогнішча. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. растушаваць. // Растушаваная частка малюнка. Чарцёж з растушоўкай.

2. Р мн. ‑шовак. Завостраная палачка з мяккага матэрыялу (паперы, корку, замшы і пад.) для растушоўвання грунтоўкі, накладвання грыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Транпыж ’невялікая размечаная палачка для гульні, цурка, чыжык’, ’гульня з такой палачкай’ (Рам. 8). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пру́тик м., уменьш. пруто́к, -тка́ м., пру́цік, -ка м.; (деревянный — ещё) па́лачка, -чкі ж.; (хлыст) ду́бчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)