пру́тик м., уменьш. пруто́к, -тка́ м., пру́цік, -ка м.; (деревянный — ещё) па́лачка, -чкі ж.; (хлыст) ду́бчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)