абсе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак., каго-што.

Тое, што і абсячы.

|| незак. абсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абсяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поро́ть​II несов., разг. (сечь) лупцава́ць, біць; сячы́, хваста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папасячы́, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце; пр. папасек, ‑секла; зак., каго-што і чаго.

Разм. Сячы доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иссека́ть несов.

1. уст. (вырубать) высяка́ць; выраза́ць;

2. (изрубать) сячы́, ссяка́ць;

3. (розгами и т. п.) сячы́, ссяка́ць, хваста́ць, схво́стваць; см. иссе́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засячы́² і засе́кчы², -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; засе́к, -кла; -сячы́; засе́чаны; зак., каго.

1. Збіць да смерці.

2. Пазбавіць жыцця вострым прадметам (сякерай, шабляй).

|| незак. засяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надсячы́ і надсе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; надсе́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак., што.

Рассячы трохі, не да канца.

Н. палена.

|| незак. надсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. надсяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сячы.

2. у знач. прым. Атрыманы шляхам сячэння (у 1 знач.). Сечанае мяса. Сечаныя дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сечь несов.

1. сячы́, се́кчы;

2. (наказывать поркой) біць, хваста́ць, лупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сячэ́нне, -я, н.

1. гл. сячы.

2. Паверхня, плоскасць, па якой што-н. рассечана, разрэзана.

Падоўжанае с.

С. карнізаў з мармуру.

С. электрычнага проваду.

○

Кесарава сячэнне — аперацыя вымання плода шляхам разрэзу брушной сценкі і маткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесару́б, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца валкай лесу. Брыгада лесарубаў. □ Кладуць лесарубы сасну за сасной. А. Александровіч. А неўзабаве на бераг Ручая прыйшлі лесарубы і пачалі сячы лес. Шуцько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)