се́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сячы.
2. у знач. прым. Атрыманы шляхам сячэння (у 1 знач.). Сечанае мяса. Сечаныя дровы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)