кучара́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; незак., каго-што.

Рабіць кучаравым. Кучаравіць валасы. □ Вецер, вецер гне калоссе, кучаравіць сенажаць... Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляме́р, ‑а, м.

Землеўпарадчык, каморнік. Сажнем, лентаю мерым Мы палі, сенажаць. Так магу землямерам Неўзабаве я стаць. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Суно́жаць ’сенажаць’ (мазыр., ГЧ). Ад больш ранняга сено́жаць (гл. сенажаць) з прыпадабненнем галосных. Параўн. таксама сенажа́ць ’тс’, санажа́тка ’тс’ (ашм., лаг., Стан.), што адзначаны ў дакументах XIII–XV стст. (Станкевіч, Язык, 986).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

залуже́ние ср. залужэ́нне, -ння ср., неоконч. залу́жванне, -ння ср., запуска́нне пад сенажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

луг м. луг, род. лу́гу м.; (угодье для сенокоса) сенажа́ць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́дье ср. (участок земли) уго́ддзе, -ддзя ср.; (сенокосное угодье — ещё) сенажа́ць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прырэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца каля ракі. Прырэчны луг. Прырэчная сенажаць. □ Голыя галіны прырэчных кустоў хіліліся да вады, гайдаліся на ветры. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сынажа́ць ’сенакосны ўчастак у лесе’ (Некр.), ’сенажаць’ (Шат.). Прыпадабненне вакалізму першага складу слова сенажаць (гл.) да наступных, параўн. яшчэ санажа́ць ’тс’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́пасвіць, -су, -сеш і -свіш, -се і -свіць; -сем і -свім, -сеце і -свіце, -суць і -свяць; вы́пасі; -сены і -свены; зак.

1. каго. Адкарміць на пашы.

В. авечак.

2. што. Патравіць выпасам.

В. сенажаць.

3. што. Зарабіць пасьбой (разм.).

Выпасвіў шмат грошай.

|| незак. выпа́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поко́сный сенако́сны;

поко́сный луг сенако́сны луг, сенажа́ць;

поко́сное вре́мя, поко́сная пора́ касьба́, сенако́с, касаві́ца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)