кучара́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; незак., каго-што.
Рабіць кучаравым. Кучаравіць валасы. □ Вецер, вецер гне калоссе, кучаравіць сенажаць... Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)