перамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

1. Размяць, расцерці яшчэ раз, нанава.

2. Памяць, змяць усё, многае. Перамяць лыжкай вараную бульбу. Перамяць усю вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расціра́ць несов.

1. в разн. знач. растира́ть;

2. разда́вливать; размина́ть;

1, 2 см. расце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасціра́ць сов. (о многом)

1. в разн. знач. растере́ть;

2. раздави́ть;

1, 2 см. расце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетере́ть сов.

1. (трением) пераце́рці, мног. папераціра́ць;

перетере́ть верёвку пераце́рці вяро́ўку;

2. (растереть) сце́рці, паце́рці, расце́рці, мног. парасціра́ць;

перетере́ть таба́к сце́рці (паце́рці, расце́рці) тыту́нь;

3. (вытереть — обо всём, многом) пераце́рці, выце́рці, павыціра́ць;

перетере́ть посу́ду пераце́рці (выце́рці, павыціра́ць) по́суд;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размя́ть сов.

1. (сделать мягким) размя́ць, размякчы́ць; (растереть) расце́рці;

2. (размесить) размясі́ць;

3. перен., разг. размясі́ць; см. размина́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расце́рціся, разатруся, разатрэшся, разатрэцца; разатромся, разатрацеся; зак.

1. Размяцца, ператварыцца ў парашок, пыл або даць аднародную масу ў працэсе трэння. Фарба добра расцерлася.

2. Расцерці сябе. Расцерціся мокрым ручніком.

3. Разм. Пракласціся, утаптацца (пра дарогу, сцежку і пад.). — Няўжо такое надвор’е будзе стаяць цэлую зіму? Суцішыцца, разатрэцца дарога. Утрох будзем ездзіць на чацвярых конях. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Яздой або катаннем зрабіць слізкім, коўзкім. Раскоўзаць заснежаную сцежку.

2. Размяць, расцерці, раскідаць, размазаць (нагамі, целам). Пасля таго, як сук абламаўся, чалавек, відаць, сеў на зямлю і сядзеў там, бо было відно, як ён раскоўзаў абцасамі імшыстую зямлю і пассоўваў хвойныя іголкі. Чорны. — Аднойчы я сам чуў, як брыгадзір Мікалай Таўкач паскардзіўся, што ты раскоўзаў ля гумна свежую сцірту саломы. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

порошо́к парашо́к, -шку́ и (о дозе лекарства) -шка́ м.;

зубно́й порошо́к зубны́ парашо́к;

лека́рство в порошка́х ляка́рства ў парашка́х;

◊

растере́ть (стере́ть) в порошо́к расце́рці (сце́рці) на (у) парашо́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наце́рці, натру́, натрэ́ш, натрэ́; натро́м, натраце́, натру́ць; нацёр, -це́рла; натры́; нацёрты; зак.

1. каго-што. Намазваючы, змазваючы (вадкасцю, маззю і пад.), расцерці.

Н. спіну.

2. што. Начысціць да глянцу, уціраючы што-н. (фарбу, воск і пад.).

Н. паркет.

3. што. Пашкодзіць, прычыніць боль трэннем, пакінуць след ад трэння.

Н. нагу.

4. чаго. Надрабніць на тарцы ў якой-н. колькасці.

Н. бульбы.

5. чаго. Нарыхтаваць у якой-н. колькасці, ачышчаючы ціскам, трэннем ад цвёрдых частачак (пра лён, каноплі і пад.).

|| незак. націра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. наце́рціся, натру́ся, натрэ́шся, натрэ́цца; натро́мся, натраце́ся, натру́цца; нацёрся, -це́рлася; натры́ся (да 1 знач.); незак. націра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1 знач.).

|| наз. націра́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размя́ць, разамну, разамнеш, разамне; разамнём, разамняце; заг. разамні; зак.

1. што. Ціскаючы, расцерці на мяккую масу. Падышоўшы да самага краю сажалкі, Сяўрук уставіў вочы ў свежы вільготны чарназём пад нагамі, потым нагнуўся, узяў халодную тлустую грудку ў руку, размяў яе і чамусьці паднёс да носа. Кулакоўскі.

2. каго-што. Разм. Рухамі зняць анямеласць (з цела або яго частак). Ляжаць пад сенам было горача і нязручна, карцела паварушыцца, размяць анямелае цела. Новікаў. Але сяк-так прымайстраваўся Наш падарожны каля печы, Размяў крыху грудзіну, плечы. Колас. // Не даць застаяцца (каню).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)