ваўча́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Паляўнічы-прафесіянал, які займаецца паляваннем на ваўкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́пнік, -а, м.

Доўгі паляўнічы бізун з кароткай ручкай або кароткі раменны бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваўкада́ў, -да́ва, мн.а́вы, -да́ваў, м.

Вялікі паляўнічы сабака, з якім ходзяць на ваўкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверабо́й¹, -я, мн. -і, -яў, м.

Паляўнічы на звера.

|| прым. зверабо́йны, -ая, -ае.

З. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверабо́й

паляўнічы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зверабо́й зверабо́і
Р. зверабо́я зверабо́яў
Д. зверабо́ю зверабо́ям
В. зверабо́я зверабо́яў
Т. зверабо́ем зверабо́ямі
М. зверабо́ю зверабо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гора-... (іран.).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. дрэнны, незадачлівы, напр.: гора-кіраўнік, гора-паляўнічы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мядзве́днік

паляўнічы; павадыр мядзведзя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мядзве́днік мядзве́днікі
Р. мядзве́дніка мядзве́днікаў
Д. мядзве́дніку мядзве́днікам
В. мядзве́дніка мядзве́днікаў
Т. мядзве́днікам мядзве́днікамі
М. мядзве́дніку мядзве́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мядзве́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Паляўнічы на мядзведзяў.

2. Памяшканне для мядзведзяў у звярынцы або заалагічным парку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабаля́тнік, ‑а, м.

Паляўнічы па собаляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыграло́ў, ‑лова, м.

Паляўнічы на тыграў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)