зверабо́й
‘паляўнічы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зверабо́й | зверабо́і | |
зверабо́я | зверабо́яў | |
зверабо́ю | зверабо́ям | |
зверабо́я | зверабо́яў | |
зверабо́ем | зверабо́ямі | |
зверабо́ю | зверабо́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)