Verbum

му́жны, -ая, -ае.

Які вызначаецца мужнасцю, праяўляе мужнасць, сілу, адвагу.

М. народ.

М. характар.

самана́зва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Імя, якім які-н. народ называе сам сябе.

перамо́жца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто перамог, дабіўся перамогі.

Народ-п.

П. шахматнага турніру.

свабодалюбі́вы, -ая, -ае.

Які любіць свабоду, незалежнасць, прасякнуты любоўю, імкненнем да свабоды, да незалежнасці.

С. народ.

чэрнь¹, -і, ж., зб. (уст., зневаж.).

Просты народ, людзі, якія належалі да ніжэйшых непрывілеяваных слаёў грамадства.

няско́раны, -ая, -ае.

Які не скарыўся сіле, уладзе каго-, чаго-н.

Н. народ.

|| наз. няско́ранасць, -і, ж.

бухто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак. (разм.).

Узнімаць, настройваць каго-н. на якія-н. дзеянні.

Пачалі народ б.

шматпаку́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Які перанёс шмат пакут, выпрабаванняў.

Ш. народ.

Шматпакутнае жыццё.

|| наз. шматпаку́тнасць, -і, ж.